ຊີວິດຄືຫຍັງ? ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເກີດມາ? ເກີດມາເພື່ອຫຍັງ? ແມ່ນຫຍັງຄືສິ່ງສູງສຸດທີ່ຊີວິດຄວນຈະໄດ້ ແລະຈະໄດ້ໂດຍວິທີໃດ? ຊຶ່ງນິ້ເປັນຄຳຖາມທີ່ມະນຸດຄວນທີ່ຈະຖາມຕົວເອງ ແລະພະຍາຍາມສະແຫວງຫາຄຳຕອບໃຫ້ແກ່ຕົວເອງ ຖ້າເຮົາຍັງບໍ່ຮູ້ຄຳຕອບເຫລົ່ານີ້ຈະແຈ້ງດ້ວຍຕົວເອງກໍຮຽກໄດ້ວ່າເຮົາຍັງໂງ່ ຫຼືຍັງມືດບອດຢູ່ ແລະເມື່ອເຮົາຍັງບໍ່ຮູ້ຈັກຊີວິດຢ່າງຖືກຕ້ອງ ແລ້ວເຮົາຈະດຳເນີນຊີວິດໃຫ້ຖືກຕ້ອງເພື່ອໃຫ້ໄດ້ສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງດີງາມຫຼືສິ່ງສູງສຸດທີ່ມະນຸດຄວນຈະໄດ້ໄດ້ຢ່າງໃດ?
ປະຈຸບັນມະນຸດມີຄວາມຮູ້ໃນເລື່ອງທາງວັດຖຸຢ່າງລະອຽດ ແລະຮູ້ແມ່ນກະທັ່ງເລື່ອງທີ່ໄກອອກໄປນອກໂລກ ອີກທັງມະນຸດຍັງຮູ້ແມ່ນກະທັ່ງເລື່ອງໃນອະດີດສະໄໝເມື່ອມະນຸດຍັງບໍ່ເກີດຂຶ້ນມາໃນໂລກເສຍດ້ວຍຊ້ຳ ແຕ່ມະນຸດກັບບໍ່ຮູ້ຈັກວ່າຕົນເອງຄືຫຍັງ? ຫຼືເກີດມາເພື່ອຫຍັງ?
ຄວາມຮູ້ທາງໂລກທັງຫຼາຍນັ້ນ ຈະມີປະໂຫຍດຫຍັງແກ່ຊີວິດຂອງເຮົາຢ່າງແທ້ຈິງ? ມັນສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາພົ້ນທຸກຫຼືຢ່າງນ້ອຍຊ່ວຍໃຫ້ໂລກມີສັນຕິພາບຂຶ້ນມາແດ່ໄດ້ຫຼືບໍ່? ບໍ່ເລີຍ ມີແຕ່ຈະເຮັດໃຫ້ທຸກເພີ່ມຂຶ້ນ ແລະໂລກມີສັນຕິພາບນ້ອຍລົງ ແລ້ວເປັນຫຍັງເຮົາບໍ່ລອງຫັນມາສຶກສາຕົວເອງກັນເບິ່ງ ບາງທີເຮົາອາດຈະພົບກັບຄວາມຈິງຂອງຊີວິດຂຶ້ນມາແດ່ກໍໄດ້
ຜູ້ຄົນໂດຍຫຼາຍຄິດວ່າຊີວິດເກີດມາເພື່ອສະແຫວງຫາຄວາມສຸກ ແລະຄວາມສຸກຄືສິ່ງສູງສຸດສຳລັບຊີວິດ ຊຶ່ງນີ້ເບິ່ງຈະເປັນສາມັນສຳນຶກຂອງຈິດໃຈມະນຸດທຸກຄົນ ຊຶ່ງຄວາມສຸກຂອງໂລກກໍມີພຽງຄວາມສຸກຈາກເລື່ອງເພດ ເລື່ອງສິ່ງຂອງຟຸ່ມເຟືອຍ ແລະເລື່ອງກຽດຕິຍົດຊື່ສຽງເທົ່ານັ້ນ ມະນຸດທັງຫຼາຍສະແຫວງຫາ ແລະແຍ່ງຊິງລວມທັງບຽດບຽນກັນກໍເພື່ອຄວາມສຸກເຫລົ່ານີ້ ແມ່ນການທີ່ມະນຸດເກີດຂຶ້ນມາຈົນຈະລົ້ນໂລກກໍເພາະຄວາມສຸກເຫລົ່ານີ້ ແມ່ນສົງຄາມທຸກຮູບແບບກໍມີສາເຫດມາຈາກຄວາມສຸກເຫລົ່ານີ້ ແລະແມ່ນໂລກກໍຈະພິນາດເພາະຄວາມສຸກເຫລົ່ານີ້
ຈິງຢູ່ຄວາມສຸກນັ້ນມັນໜ້າຍິນດີ ໜ້າຫລົງໄຫຼ ໜ້າຕິດໃຈ ແຕ່ໃນເມື່ອມັນສ້າງບັນຫາໃຫ້ແກ່ຊີວິດ ແລະແກ່ສັງຄົມມະນຸດທັງໂດຍກົງ ແລະໂດຍອ້ອມ ລວມທັງມັນກໍບໍ່ໄດ້ເປັນສິ່ງທີ່ທ່ຽງແທ້ຖາວອນທີ່ຈະຕັ້ງຢູ່ໄດ້ຕະຫລອດໄປໂດຍບໍ່ຕ້ອງສ້າງມັນຂຶ້ນມາ ແລ້ວຢ່າງນີ້ເຮົາຍັງຄິດວ່າຄວາມສຸກນີ້ຈະເປັນສິ່ງສູງສຸດສຳລັບຊີວິດກັນຢູ່ອີກຫຼືບໍ?
ເມື່ອມີຄຳຖາມເຫລົ່ານີ້ໃນມຸມມອງຂອງພຸດທະສາດສະຫນາແລ້ວ ເຮົາອາດຈະໄດ້ຄຳຕອບທີ່ແປກໄປຈາກມຸມມອງອື່ນ ອັນໄດ້ແກ່
ຊີວິດຄືຫຍັງ? ຄຳຕອບກໍຄື ຊີວິດກໍຄືສິ່ງທີ່ເກິດຂື້ນມາຮັບຮູ້ສິ່ງຕ່າງໆ ແລະສະແຫວງຫາຄວາມສຸກພ້ອມກັບແລ່ນໜີຄວາມທຸກ
ເປັນຫຍັງຊີວິດຈຶ່ງເກີດຂຶ້ນມາ? ຄຳຕອບກໍຄື ເພາະພໍ່ແມ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາເກີດ ໂດຍມີທຳມະຊາດຜັກດັນມາ
ຊີວິດເກີດມາເພື່ອຫຍັງ? ຄໍາຕອບກໍຄື ເພື່ອເຮັດໜ້າທີ່ ໂດຍເລີ່ມຕັ້ງແຕ່ໜ້າທີ່ດູແລຮັກສາຮ່າງກາຍໃຫ້ດຳລົງຢູ່ຢ່າງເປັນສຸກ ສູງຂຶ້ນໄປກໍຄືໜ້າທີ່ດູແລຮັກສາຄອບຄົວ, ສັງຄົມ, ປະເທດຊາດ, ແລະໂລກໃຫ້ດຳລົງຢູ່ຢ່າງສະຫງົບສຸກມີສັນຕິພາບ ແລະສູງສຸດກໍຄືໜ້າທີ່ເບິ່ງ-ແຍງຈິດໃຈຕົວເອງໃຫ້ດຳລົງຢູ່ໂດຍມີທຸກນ້ອຍທີ່ສຸດຫຼືບໍ່ມີທຸກເລີຍ
ແມ່ນຫຍັງຄືສິ່ງສູງສຸດທີ່ຊີວິດຄວນຈະໄດ້? ຄຳຕອບກໍຄື ຄວາມບໍ່ມີທຸກໃດໆ ເລີຍຕະຫລອດຊີວິດ
ຄວາມບໍ່ມີທຸກກໍຄືຄວາມສະຫງົບຂອງຈິດໃຈ ຊຶ່ງຈະກົງກັນຂ້າມກັບຄວາມສຸກທົ່ວໄປທີ່ເຮັດໃຫ້ຈິດໃຈບໍ່ສະຫງົບ ແລະສ້າງບັນຫາຕາມມາໃນພາຍຫຼັງ ຍິ່ງສຸກຫຼາຍກໍຈະຍິ່ງມີທຸກຫຼາຍຕາມມາສະເໝີ ສ່ວນຄວາມສະຫງົບມີແຕ່ຈະລຸດບັນຫາ ຕະຫລອດຈົນຖ້າສະຫງົບຢ່າງເຖິງທີ່ສຸດແລ້ວກໍຈະຂາດບັນຫາໂດຍສິ້ນເຊີງ ດັ່ງນັ້ນຄວາມບໍ່ມີທຸກ ຫຼືຄວາມສະຫງົບຈຶ່ງຄວນຈັດເປັນ “ຄວາມສຸກທີ່ແທ້ຈິງຂອງມະນຸດ” ແລະຄວນຈັດ “ເປັນສິ່ງສູງສຸດສຳລັບມະນຸດ” ທຸກຄົນດ້ວຍ.
